Wypalenie zawodowe jest procesem, który narasta stopniowo. Czasami zajmuje kilka lat. Pierwsze symptomy często są bagatelizowane bądź nie jesteśmy ich świadomi.
Jak można zapobiec syndromowi wypalenia zawodowego?
Dobrym początkiem będzie zgłębienie wiedzy na temat problemu. Zapoznanie się z pierwszymi symptomami oraz definicją wypalenia zawodowego. Wiedza pobudzi naszą czujność, a znajomość symptomów zwiększy uważność przy odczuwaniu negatywnych emocji w pracy i życiu. Kolejnym krokiem ku profilaktyce będzie weryfikacja własnej osobowości pod kątem cech sprzyjających wypaleniu zawodowemu. Są to między innymi takie znamiona jak bierność, niepewność, niska samoocena, defensywność lub nadmierna ofensywność, skłonność do autoagresji, poczucie niższości, czy brak umiejętności opanowania własnych emocji. Jeżeli, któraś z nich dominuje w Twojej osobowości, warto się jej przyjrzeć i popracować nad nią.
Jakie cechy (odnoszące się do zachowania w pracy) sprzyjają wypaleniu zawodowemu?
1. Bardzo silne zaangażowanie w pracę
Osoby pozbawione hobby i wsparcia społecznego są bardziej narażone na wypalenie zawodowe.
2. Duże oczekiwania wobec własnej osoby
Powodują je niskie poczucie skuteczności w osiąganiu celów i zadań zawodowych.
3. Negowanie własnych granic obciążenia
Zmęczenie i stres powodują spadek efektywności i mają negatywny wpływ na samopoczucie fizyczne oraz psychiczne.
4. Odsuwanie na dalszy plan własnych potrzeb i interesów
Zaniedbywanie własnych potrzeb społecznych i zainteresowań powoduje zawodowe frustracje.
5. Chętne przyjmowanie nowych obowiązków i zadań
Zlecenia stają się coraz trudniejsze, gdy awans jest niemożliwy lub jakieś zadania przekracza naszą kompetencję. Wtedy pojawia się frustracja.
6. Zachwianie równowagi między nakładem pracy a satysfakcją
Powoduje brak poczucia skuteczności działań i sukcesu.
Wpływ pracodawcy na wypalenie zawodowe
Sporą część odpowiedzialności za profilaktykę wypalenia zawodowego ma również pracodawca. Powinien zapewnić odpowiednie zasoby dla pracownika, do których należy wsparcie materialne (zapewnienie odpowiednich narzędzi i zasobów finansowych dla wykonania powierzonych obowiązków), emocjonalne (wzajemny szacunek, zdrowa atmosfera w pracy) oraz wsparcie informacyjne polegające na odpowiedniej komunikacji w zespole. Dlatego należałoby zwrócić uwagę na powyższe aspekty przy wyborze pracodawcy bądź rozważyć zmianę na takiego, który dba o powyższe elementy wsparcia.
Podsumowanie
Aby uchronić się od wypalenia zawodowego, warto posiadać odpowiednią wiedzę oraz umiejętności zawodowe. Dzięki temu unikniemy niskiego poczucia skuteczności w osiąganiu celów i zadań zawodowych, które jest jednym z przyczyn powstawania syndromu. Sumienne przygotowanie i doskonalenie zawodowe również jest efektywną profilaktyką. Kolejnym bardzo ważnym krokiem jest umiejętność pracy ze stresem. Zachowanie pozytywnego obrazu własnej osoby, poczucie skuteczności działań i sukcesu są silną motywacyjną do dalszej pracy zawodowej. Istotna jest także równowaga. Intensywna praca powinna być równa intensywnemu wypoczynkowi. Praca po godzinach zwiększa stres oraz zmęczenie, napędzając proces wypalenia oraz spadek produktywności. Pamiętaj więc o ich ograniczeniu i pilnowaniu.
